សង្ខេបរឿង អាពាហ៍ពិពាហ៍
ពណ៌ខ្មៅ
អ្នកស្រី
ម៉ាល័យ វ័យជាង៥០ឆ្នាំ កំពុងឈរនៅមុខក្រចកសេះ ឆ្លើយទៅនឹងសំណួររបស់ចៅក្រម មេធាវី
និង ព្រះរាជអាជ្ញា។ អ្នកស្រីម៉ា ល័យ ត្រូវបានប្តីប្តឹងចោទប្រកាន់ពីបទ ផិតក្បត់
តាមច្បាប់ឯកពន្ធភាពឆ្នាំ២០០៥។
នៅចំពោះមុខមេធាវី
ចៅក្រម និង ព្រះរាជអាជ្ញា អ្នកស្រីម៉ាល័យនិយាយថា មែន ខ្ញុំ បានផិតក្បត់គាត់
ចាប្តីខ្ញុំមែន តែនោះមិនមែន ជាកំហុសរបស់ខ្ញុំទេ។
ចម្លើយរបស់អ្នកស្រី
បានធ្វើឲ្យក្រុមចៅក្រមស្រឡាំងកាំង ហើយចោទសួរបន្ត តើអ្នកស្រី
មានមូលហេតុអ្វីពិតប្រាកដយកមកអះអាង បានជាអ្នកស្រីហ៊ាននិយាយដូច្នេះ?មកពីប្តីអ្នកស្រី
អសមត្ថភាពនៃលឹង្គ ?ឬប្តីអ្នកស្រីធ្វើអ្វីឲ្យអ្នកស្រីផិតក្បត់គាត់។
អ្នកស្រីម៉ាល័យនិយាយថា
ការពិតការផិតក្បត់នេះ វាជាទង្វើដ៏ស្អប់របស់ពលរដ្ឋខ្មែរហើយ តែនាងខ្ញុំយល់ថា
បើសិនជាលោក ចៅក្រមជាខ្ញុំ ក៏លោកធ្វើដូច្នេះដែរ។លោកដឹងទេ ខ្ញុំនិងគាត់(ប្តី)បានរៀបការនៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម
ដែលខ្ញុំគ្មានចេតនាស្រលាញ់បន្តិចឡើយ ហើយក្នុងសម័យនោះ តើមនុស្សណាខ្លះ ដែលហ៊ានបដិសេធទៅ?។ខ្មែរក្រហមបង្ខំឲ្យខ្ញុំឡើងចាប់ដៃជាមួយគេ
ក្នុងចំណោមគូស្រករជាង១០គូទៀត។រាត្រីផ្សំដំណេក ពួកគេលួចស្តាប់ពួកគយើង បើដេកមិនចុះសម្រុងគ្នាទេ
ពួកគេនឹងសម្លាប់ យើង។ ពួកយើងសម្រេចរួមដំណេកទាំងបង្ខំចិត្ត។ការពិត
មនុស្សដែលខ្ញុំស្រលាញ់ គឺជាមនុស្សដែលខ្ញុំក្បត់ប្តីខ្ញុំទៅរួមរ័ករាល់ថ្ងៃនេះ។យើង
បានស្រលាញ់គ្នា តាំងពីសម័យលន់ នល់មកម៉្លេះ។ពួកយើងជាសិស្សរៀននៅវិទ្យាល័យស៊ីសុវត្ថិជាមួយគ្នា។
ឪពុកម្តាយពួកយើង ទាមងសងខាងសុទ្ធតែជាអ្នកមានមុខមានមាត់ខ្ពង់ខ្ពស់ និងថ្លៃថ្នូរ។ពួកយើងស្រលាញ់គ្នា
មិនដែលចង់បែកគ្នាម្តងណាឡើយ តែក្រោយពីយើងភ្ជាប់ពាក្យបានតែ១៥ថ្ងៃ ភ្នំពេញបានបែក
ហើយខ្មែរក្រហមបានជម្លៀសពួកយើង ធ្វើឲ្យយើងបែកគ្នារហូត។ទោះបី យើងបែក គ្នាយ៉ាងណា
ក៏យើងមិនដែលបំភ្លេចគ្នាដែរ ។ក្នុងសម័យប៉ុល ពតជាងបីឆ្នាំ យើងនៅតែនឹករកគ្នា។អ្វីកាន់តែឈឺចាប់
គឺរាត្រីផ្សំដំណេករបស់ពួកយើងក្នងសម័យនោះ ធ្វើឲ្យនាងខ្ញុំ កាន់តែឈឺចាប់ថែមទៀត
ព្រោះមនុស្សដែលផ្សំដំណេកជាមួយខ្ញុំ មិនមែនជាមនុស្សជា
ទីស្រលាញ់របស់ខ្ញុំ។ទើបតែ ឆ្នាំ២០០៨ប៉ុណ្ណោះ ទើបពួកយើងបានជួបគ្នា
ដោយចៃដន្យនៅផ្សារទំនើបមួយ។ពួកយើងបានធ្វើការទាក់ទងគ្នា ហើយបន្ទាប់មក
ក៏ឈានដល់ការរួមភេទរហូតមក។
នាងខ្ញុំមិនដឹងថា
មានការតាមដានខ្ញុំឬយ៉ាងណាទេ តែឆ្នាំ២០១០នេះ ខ្ញុំត្រូវបាននគរបាលចុះចាប់ដល់ផ្ទះសណ្ឋាគារ
ខណៈពេលពួក យើង កំពុងតែដំណើរការរួមរ័ក។ខ្ញុំមិនបដិសេធចំពោះកំហុសនេះទេ តែខ្ញុំសូមឲ្យច្បាប់ផ្តល់យុត្តិធម៌ដល់ខ្ញុំផង
ដែលមនោសញ្ចេតនារបស់ខ្ញុំត្រូវបានសង្គមមួយញំាញី
និងបំផ្លាញ។បើសិនជាតុលាការជារូបនាងខ្ញុំ តើតុលាការ ត្រូវធ្វើបែបណា?។មនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់
ត្រូវគេបំបែក ហើយបង្ខំឲ្យមករៀបការជាមួយ មនុស្ស ដែលខ្លួនមិនស្រលាញ់សោះនោះ
តើមនោសញ្ចេតនា និង អារម្មណ៍របស់តុលា ការដូចម្តេចដែរ?។
ជាមួយគ្នានោះ
មេធាវីការពារក្តីឲ្យអ្នកស្រីម៉ាល័យ ក៏បានលើកឡើងផងដែរថា កូនក្តី
របស់គាត់ត្រូវតែដោះលែងឲ្យរួចពីការចោទប្រកាន់ ព្រោះកូនក្តីគាត់គ្រាន់តែធ្វើអ្វីទៅតាមតែ
មនោសញ្ចេតនារបស់ខ្លួន ដែលធ្លាប់មានក្នុងគ្រាកន្លងមកប៉ុណ្ណោះ។វាជាការគិតខ្លីមួយភ្លែត
ដែលអារម្មណ៍មនោសញ្ចេតនារបស់អ្នកស្រីពុះកញ្រ្ជោលខ្លាំពេក រហូតធ្វើឲ្យអ្នកស្រីភ្លេចភ្លាំងនូវអ្វី
ដែលហៅថាសេចក្តីថ្លៃថ្នូរ។បើគិត អំពីប្រពៃណីខ្មែរ អ្នកស្រីបានបំពេញរួចមកហើយ ។អ្នកស្រីបានរៀបការស្របច្បាប់ជាមួយប្តី
ក្នុងរបបគំរាមកំហែង ហើយអ្នកស្រីពុំបាន ប្រកែកជាមួយប្តីម្តងណាឡើយ។
ក្រៅពីមេធាវី
កូនស្រីទាំងពីររបសើអ្នកស្រីម៉ាល័យ បានធ្វើសាក្សីឲ្យឪពុកដែរថា ពួកនាងបានដឹងថា ម្តាយរបស់នាងបានលួចទៅជួបបុរសនោះជាញឹកញាប់
តែពួកនាងមិនចង់ ឲ្យម្តាយឪពុកនាងលែងលះគ្នាទេ។ពួកនាងនិយាយលាយទឹកភ្នែកថា
ពួកនាងចង់ឲ្យលោកឪ ពុកអ្នកម្តាយនៅជុំគ្នាវិញ។មិនចង់បាត់បង់អ្នកណាម្នាក់ទេ។
ក្រោយពីស្តាប់ការបកស្រាយ
អ្នកស្រីម៉ាល័យរួចមក តុលាការបានសម្រេចថា នោះជាបញ្ហានយោបាយ ដែលមានបញ្ហាយូរមកហើយ
ឯអ្នកស្រីប្រព្រឹត្តពេលនេះ គឺស្ថិតក្នុងអជ្ញាយុការរបស់តុលាការ នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា
ដូច្នេះ អ្នកស្រី ត្រូវបង្ខំឲ្យផ្តាច់សមគ្គសង្វាស់ជាមួយប្តី បង់ប្រាក់ទៅប្តីតាមកំណត់ច្បាប់
និង ត្រូវជាប់ពន្ធននាគាររយៈពេលបីខែ តែទោសនេះត្រូវព្យួរសាកល្បងចំនួន៥ខែ។តុលាការ
ក៏បានទុកផ្លូវ ឲ្យអ្នកស្រីប្តឹងឧទ្ធរណ៍តាមកំណត់ច្បាប់ផងដែរ។
មុនពេលចេញពីតុលាការ
អ្នកស្រី បានស្រក់ទឹកភ្នែកនៅចំពោះមុខចៅក្រម ក្រឡា បញ្ជីរ ព្រះរាជអាជ្ញា
និងជាពិសេសកូនស្រីទាំងពីរ របស់គាត់ ដែលមកស្តាប់សវនាការនេះដែរ។អ្នកស្រីនិយាយថា ហេតុអីតុលាការមិនយល់ពីមនោសញ្ចេតនា
មិនយល់ពីការឈឺចាប់របស់មនុស្ស?ហេតុអីតុលាការ មិនអាណិតមនុស្ស ដែលព្រាត់ប្រាស់គ្នារាប់ឆ្នាំឲ្យជួបគ្នាវិញ។អ្នកស្រី
មិនសម្រេចចិត្តប្តឹងឧទ្ធរណ៍ ចំពោះរឿងនេះទេ ហើយអ្នកស្រីសច្ចាថា នឹងមិនយកប្តី និង
បុរស ជាសង្សារវិញឡើយ ក្រោយពីអ្នកស្រីចេញពីពន្ធនាគារ។
No comments:
Post a Comment